İstiklal Marşı
Korkma, Sönmez Bu Şafaklarda Yüzen Al Sancak;
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal...
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çi ner, aşarım.
Yırtarım da ları, enginlere sı mam, taşarım.

Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu gö süm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı bo ar,
'Medeniyet!' dedi in tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları u ratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Do acaktır sana va'detti i günler hakk'ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastı ın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tanı:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit o lusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın u runa olmaz ki feda?
Şuheda fışkıracak topra ı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli:
De mesin mabedimin gö süne namahrem eli.
Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa de er belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayra ımın hürriyet;
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!

Mehmet Akif ERSOY

Sayın YÜKSEL [Co Admin] ` ve imzası:

SEVGIYLE KALIN {HAS GÜMELI}